Pojawienie się nowego koronawirusa SARS-Co2-V i wywoływanej przez niego choroby zakaźnej COVID-19 wymagało – na szczeblu państwa – podejmowania natychmiastowych decyzji w wielu obszarach, w tym na przykład w odniesieniu do polityki, funkcjonowania służby zdrowia, gospodarki, systemu edukacji przedszkolnej i szkolnej, badań naukowych, przekraczania granic, mobilności itp. Niebezpieczeństwo związane z zakażeniami, niespodziewany i nietypowy rodzaj zagrożenia, a także jego skala, wymusiły zdecydowane działania, przede wszystkim aby wzmocnić sektor zdrowia publicznego i złagodzić społeczno-gospodarcze skutki koronawirusa. Równolegle, niezwykle istotne było podjęcie przez państwo innych działań, w tym w postaci przygotowania, a następnie wprowadzenia zmian w regulacjach prawnych. Problemem badawczym postawionym w artykule jest ocena czy ustawowe zmiany miały faktycznie na uwadze powstałą sytuację i zapewnienie bezpieczeństwa, w tym sanitarno-epidemiologicznego, przed chorobą zakaźną COVID-19 i wywołującym ją koronawirusem SARS-CoV-2, w czym się dokładnie przejawiły, jaki mają charakter. Hipotezą artykułu jest twierdzenie, że kierunek dokonanych zmian legislacyjnych, przejawiający się we wprowadzeniu nowych środków prawnych o różnym charakterze uwzględnia powstałą sytuację i zapewnienie bezpieczeństwa. Konieczne stało się stworzenie możliwości stosowania nowych instrumentów w określonych przypadkach związanych z zakażeniami czy chorobami zakaźnymi, zwiększenie szybkości w wydawaniu i wykonaniu decyzji nakładających określone ustawą o Inspekcji Sanitarnej obowiązki, stworzenie możliwości uzupełniania obowiązujących regulacji poprzez wydawanie zaleceń i wytycznych w stosunku do poszczególnych adresatów i wytyczanie w ten sposób norm postępowania. Wszystko w imię zapewnienia szeroko pojętego bezpieczeństwa. Celem niniejszego artykułu jest omówienie najważniejszych zmian w zakresie regulacji prawnych, które zaszły w ostatnim okresie związanym z pojawieniem się koronawirusa, COVID-19. Skupiono się na Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Inspekcja Sanitarna). Omówiono historię służb sanitarno-epidemiologicznych w Polsce, scharakteryzowano zagadnienie bezpieczeństwa sanitarno-epidemiologicznego na podstawie obowiązujących przepisów prawnych, a przede wszystkim scharakteryzowano wprowadzone do ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej nowe instrumenty prawne, regulujące jej działania w zakresie przeciwdziałania zagrożeniu. Podstawową metodą badawczą zastosowaną w artykule jest metoda prawno-dogmatyczną, polegającą na analizie aktów prawnych, studiowaniu literatury prawniczej, a także orzecznictwa sądowego oraz metoda historyczna, ukazującą zmiany w legislacji. Artykuł wieńczą podsumowanie, wnioski, końcowa weryfikacja hipotezy i wskazanie kierunków dalszych badań.