ARTYKUŁ PRZEGLĄDOWY
Doskonalenie wystarczalności obronnej państw grupy Wyszehradzkiej
			
	
 
Więcej
Ukryj
	
	
									
				1
				Wydział Logistyki i Transportu, Międzynarodowa Wyższa Szkoła Logistyki i Transportu we Wrocławiu, Polska
				 
			 
						
				2
				Lotnicza Akademia Wojskowa w Dęblinie
				 
			 
										
				
				
				
			 
			A - Koncepcja i projekt badania; B - Gromadzenie i/lub zestawianie danych; C - Analiza i interpretacja danych; D - Napisanie artykułu; E - Krytyczne zrecenzowanie artykułu; F - Zatwierdzenie ostatecznej wersji artykułu
			 
		 		
		
		 
			
			
			
			 
			Data nadesłania: 03-06-2021
			 
		 		
		
			
			 
			Data ostatniej rewizji: 08-07-2021
			 
		 		
		
		
			
			 
			Data akceptacji: 20-07-2021
			 
		 		
		
		
			
			 
			Data publikacji: 20-07-2021
			 
		 			
		 
	
							
					    		
    			 
    			
    				    					Autor do korespondencji
    					    				    				
    					Tomasz  Jałowiec   
    					WZiD, Akademia Sztuki Wojennej; Wydział Zarządzania i Dowodzenia, Chruściela 103, 00-910, Warszawa, Polska
    				
 
    			
				 
    			 
    		 		
			
												 
		
	 
		
 
 
SLW 2021;54(1):63-76
		
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Współpraca ponadnarodowa ma swoją długą historię i stanowi od lat obiekt zainteresowania wielu państw. Jest ona między innymi postrzegana jako jeden z elementów poprawy poziomu ich bezpieczeństwa, międzynarodowego. Bezpieczeństwo stanowiące wartość nadrzędną dla każdego państwa jest wypadkową wielu różnorodnych czynników, wśród których to właśnie współpraca państw tworzących określone sojusze, grypy czy pakty odgrywa szczególną rolę. Współcześnie zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa poszczególnych regionów stanowi z pewnością cel ponadnarodowy. Jak wskazują dotychczasowe doświadczenia, dzięki wspólnemu wysiłkowi grup państw zostaje on osiągnięty poprzez zaangażowanie potencjału wszystkich zainteresowanych stron. Przykładem przedmiotowego podejścia jest powołanie grupy Wyszehradzkiej, jako platformy wspólnych działań czterech państw: Republiki Czeskiej, Rzeczypospolitej Polskiej, Słowacji oraz Węgier. Państwa te nie tylko systematycznie podnoszą swój poziom wystarczalności obronnej, ale podejmują także wspólne inicjatywy ukierunkowane na poprawę poziomu bezpieczeństwa regionalnego. Przejawia się to m.in. w zwiększonych relatywnie: wydatkach wojskowych, zakupach sprzętu wojskowego, stanach osobowych swoich sił zbrojnych, udziału w misjach zagranicznych czy wspólnych międzynarodowych ćwiczeniach wojskowych. Dzięki wspólnym wysiłkom polityka obronna poszczególnych państw staje się mocniej zauważalna wśród opinii publicznej i na forum międzynarodowym. Dzieje się to przy aprobacie społecznej oraz nacisków ze strony państw sojuszników układu NATO. Można oczekiwać, że ten trend wznoszący zostanie dalej zachowany mimo rysującego się spowolnienia gospodarczego na skutek konsekwencji wynikających z pandemii COVID-19. Celem artykułu jest identyfikacja i ocena ewolucji wystarczalności obronnej państw grupy Wyszehradzkiej od roku 2015. Podjęty do rozwiązania problem badawczy został sprecyzowany w następującej postaci: Jakie czynniki wpływają bezpośrednio na poziom wystarczalności obronnej państw grupy Wyszehradzkiej oraz jakie działania należy podjąć aby ten poziom poprawić? W materiale wykorzystano wyniki badań przeprowadzonych z wykorzystaniem przede wszystkim: kwerendy literatury przedmiotu, wybranych metod statystycznych, komparatystyki oraz wnioskowania. Przyjęte podejście umożliwiło uzyskanie przekrojowego charakteru rozważań, dając jednocześnie podstawy do dalszych, poszerzonych badań tego niezwykle istotnego oraz aktualnego problemu.